แกนพัดลม

1. ใบพัดของพัดลมแกนดันอากาศให้ไหลไปในทิศทางเดียวกับเพลา ใบพัดของพัดลมแกนคล้ายกับใบพัด เมื่อทำงาน กระแสลมส่วนใหญ่จะขนานกับเพลา หรืออีกนัยหนึ่งคือตามแนวแกน เมื่อกระแสลมเข้าเป็นอากาศอิสระที่มีแรงดันสถิตย์เป็นศูนย์ พัดลมแบบไหลตามแนวแกนจะสิ้นเปลืองพลังงานน้อยที่สุด เมื่อใช้งาน การสิ้นเปลืองพลังงานจะเพิ่มขึ้นเมื่อแรงดันย้อนกลับของกระแสลมเพิ่มขึ้น พัดลมแบบแกนมักจะติดตั้งอยู่ในตู้ของอุปกรณ์ไฟฟ้า และบางครั้งก็รวมเข้ากับมอเตอร์ เนื่องจากโครงสร้างที่กะทัดรัด จึงประหยัดพื้นที่ได้มากและติดตั้งง่าย จึงมีการใช้งานกันอย่างแพร่หลาย
ลักษณะเฉพาะ: อัตราการไหลสูง แรงดันลมปานกลาง
2. พัดลมแบบแรงเหวี่ยง
เมื่อพัดลมแบบแรงเหวี่ยงทำงาน ใบพัดจะดันอากาศให้ไหลไปในทิศทางตั้งฉากกับเพลา (เช่น แนวรัศมี) ช่องรับอากาศเข้าตามแนวแกน และช่องระบายอากาศจะตั้งฉากกับทิศทางแกน ในกรณีส่วนใหญ่ ผลการระบายความร้อนสามารถทำได้โดยใช้พัดลมแกน อย่างไรก็ตาม ในบางครั้ง หากจำเป็นต้องหมุนกระแสลม 90 องศา หรือเมื่อต้องการแรงดันลมที่มากขึ้น ก็จะต้องใช้พัดลมแบบแรงเหวี่ยง พูดอย่างเคร่งครัดแฟน ๆ ก็เป็นแฟนแบบแรงเหวี่ยง
ลักษณะเฉพาะ: อัตราการไหลจำกัด ความดันลมสูง
3. พัดลมไหลผสม
พัดลมแบบไหลผสมเรียกอีกอย่างว่าพัดลมไหลในแนวทแยง เมื่อมองแวบแรก พัดลมแบบไหลผสมก็ไม่ต่างจากพัดลมแบบไหลตามแนวแกน อันที่จริง ปริมาณอากาศเข้าของพัดลมแบบผสมจะไหลตามแนวแกน แต่ช่องระบายอากาศจะอยู่ในแนวทแยงของแกนและแกนตั้ง เนื่องจากใบพัดและฝาครอบด้านนอกของพัดลมนี้เรียกว่าทรงกรวย แรงดันลมจึงสูงขึ้น ภายใต้ขนาดเดียวกันและประสิทธิภาพที่เทียบเท่ากัน พัดลมแบบแรงเหวี่ยงมีเสียงรบกวนต่ำกว่าพัดลมตามแนวแกน
ลักษณะ: อัตราการไหลสูงและความดันลมค่อนข้างสูง
พัดลม 4 กระแส
กระแสลมแบบท่อสามารถผลิตกระแสลมได้เป็นบริเวณกว้าง ซึ่งมักจะใช้เพื่อทำให้พื้นผิวของอุปกรณ์ขนาดใหญ่เย็นลง ทางเข้าและทางออกของพัดลมนี้ตั้งฉากกับแกน (ดูรูปที่ 1) พัดลมแบบไหลขวางใช้ใบพัดพัดลมรูปทรงกระบอกที่ค่อนข้างยาวเพื่อทำงาน เส้นผ่านศูนย์กลางของใบพัดลมรูปทรงกระบอกค่อนข้างใหญ่ เนื่องจากเส้นผ่านศูนย์กลางขนาดใหญ่ จึงสามารถใช้ความเร็วที่ค่อนข้างต่ำโดยพิจารณาจากการไหลเวียนของอากาศโดยรวม , ลดเสียงรบกวนที่เกิดจากการทำงานด้วยความเร็วสูง
ลักษณะ: อัตราการไหลต่ำ, แรงดันลมต่ำ